เจ้าที่ ณ ช่องบก จ.สุรินทร์

ปี 2523 ผมรับราชการเป็นทหารกองประจำการ (ทหารเกณฑ์) สังกัด กองร้อยทหารช่างสนามที่ 2 กองพันทหารช่างที่ 52 กรมทหารช่างที่ 1 รักษาพระองค์ ซึ่งเป็น นขต.กองทัพภาคที่ 1 จัดเป็นทหารช่างระดับเกรด เอ.ของกรมการทหารช่างเลยทีเดียว...เมื่อฝึกเสร็จก็ถูกส่งไปทำงานที่ อ.โป่งน้ำร้อน จ.จันทบุรี สมัยนั้นกำลังสร้างถนนยุทธศาสตร์เลียบชายแดนระหว่าง อ.โป่งน้ำร้อน - อรัญประเทศ ซึ่งในตอนอยู่ชายแดนนั้น ก็ทำหน้าที่สร้างทาง กรุยทางด้วยแทร็กเตอร์ D8 เกรดให้เรียบลงลูกรังแล้วบดอัดให้แน่น ก็กลายเป็นถนนชั้นดีที่สามารถลำเลียงอาวุธยุทโธปกรณ์หนักเบาได้อย่างรวดเร็ว ส่วนผมจองขาดอยู่หน้าที่เดียว คือหน่วยระวังป้องกัน ทำหน้าที่คุ้มกันให้กับหน่วยก่อสร้าง พวกเพื่อน ๆ และชั้นประทวนตั้งฉายาผมว่า ราวแขวนปืน เพราะไม่ว่าใครจะมีงานที่ต้องทำ 2 มือ หรือเหนื่อยล้าจากการทำงานมา เป็นต้องมาหมดแรงตรงหน้าผมทุกที....แล้วก็พูดว่า..

แพซุงหน้าโรงเลื่อย

สมัยหนุ่มๆ ผมเคยอยู่ในตรอกโอ่ง เชิงสะพานพิบูลสงคราม มีบ้านเรือนคับคั่ง แต่ด้านหลังเป็นสวนเปลี่ยว เจ้าของสวนมักปลูกบ้านอยู่ริมคลองบางซื่อ ตรงข้ามกับกรม ปตอ. คดเคี้ยวไปถึงตลาดสะพานสูงโน่น

ผมกับเพื่อนๆ ชอบข้ามถนนไปเที่ยวฝั่งตรงข้าม ตอนนั้นเรียกว่าตรอกบันไดหิน เพราะสูงชันจนรถเข้าไม่ได้ ต้องลงบันไดหินราว 3-4 ขั้นลงไปถึงทางเดินแคบๆ มีบ้านช่องเรียงรายทั้งสองฟาก พอถึงกลางซอยก็เป็นต้นโพธิ์ใหญ่ ด้านซ้ายมีบ้านใหญ่ๆ หลายหลัง ด้านขวาเป็นสวนรกร้างน่าวังเวงใจแม้แต่ในตอนกลางวัน

สุดซอยเป็นเขตของโรงเลื่อยซุง กับเลี้ยวขวาขึ้นสะพานโค้งไปฝั่งวัดแก้วฟ้า ตรอกนี้ได้ตั้งชื่อเป็นทางการว่า "ซอยศรีบางซื่อ" ในเวลาต่อมาจนถึงบัดนี้

เพื่อนที่ปากคลองมีหลายคน แต่สนิทกันมากคือเจ้าอ๊อด ผิวดำ ร่างเตี้ยเป็นมะขามข้อเดียว อารมณ์ดี นิสัยขี้เล่น ชอบยิ้มฟันขาวอยู่เป็นประจำ เพิ่งได้งานทำเป็นลูกจ้างที่กรมชลประทาน ใกล้ๆ กับศรีย่าน

พัทยา ห้อง 505

เรื่องนี้ได้เกิดมา ประมาณปี 2548 ผมและเพื่อนจะมีวันลืมเรื่องนี้อีกเลย ผมและเพื่อนผม มีเพื่อนผู้ชายอยู่ 5 คน เพื่อนผู้ ญ อีก 2 คน ช่วงนั้นเราจัด party ไปพักร้อยนกับเพื่อนๆ ช่วงนั้นโรงแรมค่อนค้างที่จะเต็ม เพราะฉนั้นเราจึงได้พักที่guest houseแห่งหนึ่งที่พัทยาเหนือ อยู่เลียบชายหาด จอมเทียน ถ้าจำไม่ผิดน่ะคับ ตอนแรกเราจอง3ห้อง ห้องแรกผมกับแฟนผมพัก ห้อง 502 ส่วนเพื่อนผู้ชายอีก 3 คนพักอยู่ห้อง 504 ส่วนอีกคู่นึงคู่นี้ก็เป็นแฟนกัน พักอยู่ห้อง 505 และนี้คือห้องที่เกิดเหตุการณ์ที่เรากำลังจะเล่าดังต่อไปนี้

ในช่วงกลางวันนั้นยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น พอตกกลางคืนต่างคนต่างแยกย้ายกันเข้านอน แต่แฟนของผม ได้คิดแผนการที่จะแกล้งคู่อีกนึงที่อยู่ห้อง 505 ช่วงนั้นเวลา ประมาณเกือบ เที่ยงคืน แฟนของผมเลยโทรไปที่ ห้อง504 เพื่อที่จะตกลงกันว่า เราจะแกล้งคู่ที่นอนอยู่คือห้อง 505 โดย ผมและแฟนผมเตรียมกับเพื่อยผู้ชายอีก สามคนที่อยู่ห้อง 504 เพื่อที่จะไปที่ห้อง 505 เพื่อที่จะไปเล่าเรื่องผีที่ห้อง 505 เพราะเพื่อนผมที่นอนอยู๋เป็นคนกลัวเรื่องนี้มาก หลังจากที่เข้าไปในห้องนั้น เราก็ไปตั้งวงเล่าเรื่องผีกัน

ขนหัวลุกเมื่อทำงานกะกลางคืน

"หลานสวย" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกเมื่อทำงานกะกลางคืน

หนูเป็นคนหนึ่งที่เชื่อเรื่องผีมากๆ เลย เพราะตัวเองเคยถูกผีหลอกมานับครั้งไม่ถ้วน ยอมรับว่ากลัวมากค่ะ มือเท้าเย็นไปหมด ขนลุกซู่ซ่าจนเป็นผื่นขึ้นตามท่อนแขน ขนาดอยู่ด้วยกันหลายคนนะเนี่ย แหม! ถ้าอยู่คนเดียวแล้วโดนผีหลอก หนูคิดว่าตัวเองคงจะขาดใจตายไปแล้วแน่ๆ เลย

เมื่อราว 2-3 ปีมาแล้ว หนูไปทำงานในโรงงานใกล้บ้านที่ปทุมธานี เขาผลิตอุปกรณ์ไฟฟ้าหลายอย่างค่ะ คนงานมีหลายร้อยคน หนูอยากจะเล่ารายละเอียดของโรงงาน แต่กลัวว่าจะเกิดปัญหาเปล่าๆ เลยขอเล่าสั้นๆ ว่าถ้าทำงานกะกลางวันก็กลับไปนอนบ้าน ถ้าทำงานกะกลางคืนก็ถึงสว่างเลย ได้นอนพักช่วงสั้นๆ ระหว่างสองยามถึงตีหนึ่ง