คุณมีความทรงจำย้อนไปได้ไกลสุดแค่ไหนคะ? ดิฉันคิดว่าราวขวบกว่าๆ เราก็เริ่มจำได้จนถึงบัดนี้ แม้ว่ามันกระท่อนกระแท่นเต็มที ดิฉันจำตอนตัวเองหัดเดินไปได้เลยล่ะค่ะ...เชื่อไหมคะ?
แต่ความทรงจำอันหนึ่งที่เป็นปริศนาชวนสยองเกิดขึ้น ตอนที่ดิฉันอยู่อนุบาลสอง...คิดแล้วก็ราวห้าขวบเห็นจะได้ เมื่อดิฉันย้อนรำลึกถึงทีไร ภาพใบหน้าก็เด่นชัดขึ้นทุกที...มันเป็นใบหน้าของพี่แต้ว-ลูกพี่ลูกน้องของดิฉันเอง เธอแก่กว่าราวสองปี และเป็นลูกคุณป้าวิไลพี่สาวแท้ๆ ของแม่ดิฉันเอง
พี่แต้วจมน้ำตาย แต่ในความคิดและการรับรู้ของดิฉันยามมีอายุแค่ห้าขวบนั้น...ความตายคืออะไรก็ไม่รู้ล่ะ รู้แต่ว่าพี่แต้วตายแล้ว กลับมาได้!
