เหตุการณ์นี้เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับผมเองเมื่อวันที่31ธันวาคม พ.ศ. 2548
เรื่องมีอยู่ว่า ผมกับแฟนตั้งใจว่าจะไปตั้งแคมป์ในช่วงวันหยุดปีใหม่ที่บ้านของพี่สาวแฟนผม เพราะก่อนหน้านั้นเคยไปดูที่ตั้งมากันแล้ว และผมก็ถูกใจที่ตรงนั้นมากๆ
เป็นพื้นที่ๆเคยเป็นป่าเก่าอยู่ติดริมคลอง แต่เมื่อทางหมู่บ้านทำการลอกคลอง ที่ตรงนั้นก็ราบเรียบไม่มีต้นไม้จึงเหมาะกับการตั้งเต๊นมาก บริเวณนั้นอยู่ห่างจากบ้านพี่สาวประมาณ20 เมตร ตอนแรกที่แม่ยายผมรู้ว่าผมจะกางเต๊นตรงนั้น ท่านก็เตือนผมบอกว่า "แม่อยู่ตรงนี้มาตั้งนานยังไม่เคยไปนอนที่ตรงนั้นเลยพวกลูกจะนอนกันจริงๆ เหรอ" แม่ยายพยายามเตือน แต่ผมก็ไม่รู้เป็นอะไร ปกติผมจะเชื่อเรื่องนี้เอามากๆแต่คราวนี้กลับไม่เชื่อดื้อดึงจะนอนให้ได้แม่ ยายผมก็ไม่ว่าอะไร คืนนั้นประมาณ3ทุ่ม ผมกับหลานๆแฟนที่จะนอนแค้มป์ด้วยก็หอบสำภาระมาไว้ที่เต๊นกันก่อน เพราะว่าที่สนามกีฬาจังหวัดมีการเลี้ยงโต๊ะจีนและเค้าดาวปีใหม่กัน สักพักแฟนผมก็มาบอกๆว่า "รู้สึกไม่ค่อยดีเลย อย่านอนที่นี่เลย เข้าไปนอนในบ้านเหอะ" แต่ผลก็เป็นเช่นเคยผมกลับดื้อไม่ยอมกลับ แฟนผมรู้สึกแปลกใจแต่ไม่กล้าทักท้วง พอจัดของเสร็จเราก็ไปร่วมงานกัน
กว่าจะจบงานก็ปาเข้าไปตี1กว่าๆ กลับมาถึงที่บ้านพี่สาว ผมก็อาสาไปเก็บฟืนเตรียมตัวก่อไฟ ขณะเก็บฟืนอยู่นั้นผมก็หันไปเห็นต้นมะม่วงเก่าแก่ต้นหนึ่งซึ่งแฟนผมเคยบอก ว่า ตาของเธอที่เสียชีวิตไปมาเข้าฝันบอกว่าอาศัยอยู่ในต้นมะม่วงต้นนี้ ผมจึงยกมือไหว้พร้อมกับบอกในใจว่าให้ช่วยคุ้มคลองผมและแฟนผมด้วย เรามาดีไม่ได้มาลบหลู่แต่อย่างใด แล้วผมก็เดินกลับมายังจุดที่ตั้งแคมป์ แต่ความรู้สึกของผมเปลี่ยนไปแล้ว ผมเกิดความกลัวขึ้นมาอย่างประหลาด ทั้งๆที่ตอนแรกไม่รู้สึกอย่างนี้ แต่ก็พยายามข่มใจไว้กลัวว่าหลานๆแฟนผมจะกลัวตามไปด้วย ขณะที่ก่อไฟอยู่นั้นผมได้ยินเสียงแปลกดังมาตลอด แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ก่อไฟเสร็จก็แยกย้ายกันเข้านอน (มีเต้นมา2หลัง) ผมกับแฟนนอน2คน หลานๆนอนอีกเต้นนึงจำนวน6คน ขณะที่นอนอยู่ในเต้นผมพยายามจะหลับแต่ก็หลับไม่ลง มีเสียงแปลกๆลบกวนอยู่ตจลอดเวลา ผมรู้สึกเหมือนมีสายตานับสิบคู่จ้องมองผมอยู่จากรอบๆเต้น ผมพยายามข่มตาให้หลับ แต่หากหลับตาครั้งใดเสียงนั้นก็จะดังขึ้นเหมือนมีเท้ามากมายเดินยำไปมารอบๆ เต้น สักพักมีรถคันหนึ่งวิ่งบนถนนแสงไฟรถคันนั้นส่องผ่ามาที่เต้นปรากฏเป็นเงาคน จำนวนมากนั้งชันเข่าอยู่รอบเต้น รถคันที่วิ่งผ่านมานั้นเลี้ยวเข้าไปในบ้านพี่สาวผม "แสดงว่าต้องเป็นพี่เขยที่กลับมาที่หลังแน่ๆ"ผมคิดในใจและไม่ลังเลที่จะปลุก แฟนผมและหลานๆให้ลุกขึ้นโดยวิธีตะโกนเรียกทั้งหมดลุกขึ้นและออกมาจากเต้น พร้อมๆกัน ผมชวนหลานๆและแฟนผมโดยให้เหตุผลว่าอากาศในเต้นร้อนอึดอัด เข้าไปนอนในบ้านดีกว่า ทุกคนตามผมมาอย่าว่าง่าย
เช้าวันต่อมาผมเล่าเหตุการณ์เมื่อคืนให้หลานๆฟัง ปรากฏว่าทุกคนเห็นเหมือนกัน บางคนเห็นตั้งแต่ก่อนเข้านอนแล้วแต่ไม่กล้าพูดกลัวเพื่อนจะหาว่าขี้ขลาด สรุปวันต่อมาเราต้องย้ายเต้นมานอนข้างๆบ้านพี่สาว คนเถ้าคนแก่แถวนั้นบอกว่าที่ตรงนี้มันแรง แล้วตรงที่ผมนอนกันนั้นเป็นทางเดินของวิญญาณ ในโฉนดที่ดินผืนนั้นเป็นที่สารธารณะ เป็นพื้นที่ติดคลองไม่เป็นสมบัติของใคร
ก็ในเมื่อคนไม่ได้เป็นเจ้าของ... เหล่าสัมภเวสีก็เข้ามาจับจอง พวกผมเลยเจอผีรับปีใหม่กันถ้วนหน้าเลย ผมคิดว่าตาของฃแฟนผมคงฃดลจิตดลใจให้ผมเกิดความกลัวหรือคลายอะไรสักอย่างที่ ทำให้ผมไม่เชื่อคนแก่ออกแน่ๆเลย ผมกับแฟนไม่เท่าไรแต่หลานๆผมนี่สิ เด็กๆทั้งนั้น จิตเด็กอ่อนพาไปได้ง่าย ถ้าเกิดมันพาลงน้ำไปมันคงเป็นความผิดของผมไปตลอดชีวิตแน่ๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น