ซอมบี้ผีในลัทธิวูดู

วูดูมีต้นกำเนิดมาจากพิธีกรรมทางไสยศาสตร์ของชนพื้นเมืองใน แอฟริกา ไล่ไปตั้งแต่แกมเบียไปจนถึงแองโกลานั่นแหละครับ ชาวพื้นเมืองเหล่านี้จะศรัทธาในตัวเทพเจ้าประจำท้องถิ่นเป็นอย่างมาก ทำให้หมอผีและคนทรงพลอยมีหน้ามีตา โดนนับถือไปกับเขาด้วย ในฐานะสื่อกลางระหว่างเทพเจ้าและคนพื้นเมือง ทีนี้เรื่องมันเริ่มยุ่งขึ้นเมื่อถึงยุคล่าอาณานิคม หัวหน้าเผ่าของชนพื้นเมืองจำนวนมากได้ขายลูกเผ่าหรือเชลยศึก ไปเป็นทาสของชาวตะวันตก ในจำนวนทาสเหล่านี้ก็มีพ่อมดหมอผีติดไปด้วย นัยว่าเพื่อเป็นที่พึ่งทางใจแก่เหล่าทาสพลัดถิ่นครับ ทำให้ความเชื่อและพิธีกรรมของวูดูแพร่กระจายไปยังส่วนต่างๆของโลก โดยเฉพาะโลกใหม่ของโคลัมบัส ซึ่งนำเข้าทาสมากเป็นพิเศษ

พ่อหมดหมอผีแห่งลัทธิวูดู ไม่ได้มีอำนาจแก่กล้าด้วยตัวเองเหมือนหนังกำลังภายในหรอกครับ พวกเขาจำเป็นต้องได้รับความร่วมมือจากภูตผีและวิญญาณต่างๆ จึงจะสามารถสำแดงฤทธิ์เดชได้เต็มที่ ในหมู่เกาะอินดิสตะวันตกเองนั้น พลังของภูตผีในชุมชนของพวกทาสได้ก่อให้เกิด "เจ้า" อีกประเภทหนึ่งขึ้นมาใหม่ เรียกว่าโล(Loa)ครับ โลนี้สามารถคุ้มครอง ช่วยเหลือ ลงโทษ ตลอดไปจนกลั่นแกล้งมนุษย์ได้เช่นเดียวกับภูตผีปีศาจทั่วไป


หมอผีทั้งหลายเรียกไสยศาสตร์แขนงใหม่นี้ว่า "วูดู" ครับ ชาววูดูทั้งหลายจะบูชาโลเป็นสรณะ ไม่มีใครรู้เหมือนกันว่า แท้ที่จริงแล้ว โลแต่ละตนมีที่มาที่ไปอย่างไร มีแต่พ่อมดหมอผีระดับสูงเท่านั้นที่รู้ และจะบอกกล่าวเฉพาะในหมู่พวกตน

หมอผีในลัทธิวูดูเรียกว่า โซบ๊อป(Zobop) พวกนี้เป็นได้ทั้งชายทั้งหญิง ซึ่งโซบ๊อปแต่ละคนต้องผ่านการฝึกฝนวิชามาอย่างแก่กล้าเสียก่อน จึงจะสามารถออกมาทำพิธีกรรมต่างๆได้ อำนาจของโซบ๊อปก็เหมือนแม่มดหมอผีในลัทธิมืดอื่นๆครับ คือสำแดงฤทธิ์ได้สารพัดประการ ปลุกคนตายขึ้นจากหลุมเอย เหาะเหินเดินอากาศเอย เครื่องรางของขลัง ยาแฝดคุณไสย พี่แกทำได้หมด เสกคาถาให้คนตายคาที่ก็ยังทำได้เลยครับ ตามตำรากล่าวเอาไว้ว่า โซบ๊อปที่เป็นชายจะมีพลังแก่กล้ากว่าโซบ๊อบหญิง ลักษณะพิเศษของโซบ๊อปชายก็คือ สามารถแปลงร่างเป็น ลูป-การู(Loup-Garou) หรือยุงผีเมื่อไรก็ได้ตามต้องการ เจ้ายุงผีนี่แหละครับแสบนัก เพราะมันชอบบินไปดูดเอาชีวิตของเด็กทารกในขณะหลับ โซบ๊อบหญิงเองก็แปลงเป็นยุงผีได้เหมือนกัน แต่มักแปลงไปเองโดยไม่ตั้งใจและไม่สามารถควบคุมได้เหมือนอีกเพศหนึ่ง

เคยมีการชุมนุม "โล" หรือเจ้าของพวกวูดูครั้งใหญ่ ซึ่งนำโดย ปาปาเลกบา และ เมเตอร์ แคร์รีโฟร์ โลที่ถูกอัญเชิญมามีชื่อและองค์แตกต่างกันไปครับ เช่น Amelia, Bazo, Dager Mina, Gangan, และ Erzilie เป็นต้น โดยเฉพาะโลองค์สุดท้ายนี้จะช่วยให้มนุษย์เกิดความพิศวาสรัญจวนครับ หมอผีจะติดต่อกับโลในการทำพิะทางไสยศาสตร์ ไม่ว่าจะเป็นจุดประสงค์ร้ายหรือดี หมอผีพวกนี้มีอิทธิพลครอบงำจิตใจของชุมชนชาวไฮติมาก เนื่องมาจากความเชื่อที่ว่า พวกเขาสามารถบงการภูตผีปีศาจให้กระทำการใดๆได้ตามต้องการ พิธีกรรมในการติดต่อกับโลจะกระทำอย่างปกปิดซ่อนเร้น ว่ากันว่าจะต้องใช้เลืดไก่ขาวปลอด มาทำการเซ่นไหว้ และโลจะปรากฏกายมาตามคำอัญเชิญในร่างของงูพิษครับ

การประกอบพิธีกรรมของวูดู อาจต้องอาศัยความร่วมมือจากทุกคนในชุมชน เพื่อเอาแรงใจของทุกคนมารวมกันให้เกิดพลัง ซึ่งกล่าวกันว่า ไม่สามารถมีอะไรมาต่อต้านได้ ลองนึกภาพดูนะครับ เมื่อเสียงกลองของวูดูดังขึ้นในป่ายามราตรี และเห็นแสงไฟวูบวาบวอมแวมลอดผ่านแนวต้นไม้ นั่นหมายถึงชายหญิงทุกคนในหมู่บ้านจะออกมาเต้นรำกันอย่างบ้าคลั่ง ใครที่ไม่มีส่วนเกี่นวข้องก็จงถอยให้ห่างเข้าไว้เถอะครับ เพราะคืนนั้นจะเต็มไปด้วยเสียงระงมของโลที่ขานรับคำวิงวอนจากหมอผีซอมบี้ เป็นผีที่โดนปลุกขึ้นมาด้วยพิธีกรรมแบบวูดู ซึ่งในพิธีหยั่งว่านี้ พวกหมอผีที่เรียกว่าฮาวน์แกน(Houngans) หรือ โซบ๊อป จะเป็นผู้จัดการพิธีกรรมทั้งหมด หมอผีพวกนี้น่ะร้ายนาครับ เพราะไม่แค่ปลุกคนตายขึ้นมาเป็นทาสรับใช้เท่านั้น หากคนเป็นๆคนไหนทำให้พ่อไม่ชอบขี้หน้าล่ะก็ พ่อก็ฆ่าซะแล้วปลุกศพให้ขึ้นมาเป็นทาสของตัวก็มี

ซอมบี้จะเคลื่อนไหวในเวลากลางคืนเท่านั้น ว่ากันว่า ถ้าหากบังเอิญมันปรากฏตัวในระยะเห็นไกลๆ แทบจะดูไม่ออกเลยครับว่าอันไหนคนอันไหนซอมบี้ พอเข้าใกล้เท่านั้นแหละครับ ชัดเลย อี๋...... แต่ว่าพวกซอมบี้นั้นสามารถมองเห็นได้ดีในที่มืด มันจึงหลีกเลี่ยงไม่ค่อยอยากจ๊ะเอ๋กับคนเท่าใดนัก เคราะห์หามยามซวยเกิดมาเจอกับคนจังๆเข้า มันก็จะหลบหน้าหลบตาเสีย ไม่ได้ป่าเถื่อนดุร้ายเหมือนที่เราเห็นกันในหนังหรอกครับ




ซอมบี้ไม่เหมือนนักการเมืองหรอกครับ มันค่อนข้างจะซื่อสัตย์และเชื่อฟังผู้เป็นนายมาก สามารถทำงานหนักๆที่มนุษย์ไม่ยอมทำโดยไม่ปริปากบ่น ข้อแม้อย่างเดียวของซอมบี้ก็คือ มันต้องกลับเข้าหลุมก่อนตะวันขึ้นใครมีซอมบี้ไว้ในบัญชาก็สบายไปสิครับ ไม่ต้องเปลืองข้าวเปลืองน้ำ ใช้งานมันอย่างเดียวไม่ต้องมีโบนัส ไม่ต้องมีสวัสดิการ (ก็ตายไปแล้วนี่นะ จะมาเจ็บป่วยอะไรอีก) ทว่า ข้อพึงระลึกของผู้เลี้ยงวอมบี้ทั้งหลายก็คือ อย่าให้มันโดนเกลือครับ นิดเดียวก็โดนไม่ได้ เพราะถ้าโดนเกลือปุ๊บ ซอมบี้จะคลายจากมนต์ดำที่สะกดไว้ทันที หลังจากนั้นมันจะกลับเข้าหลุมโดยไม่มีใครสามารถปลุกมันขึ้นมาได้อีก

ชาวไฮติมักจะทึกทักเอาว่า ชาวนาผู้ร่ำรวยโดยที่ไม่ยอมลงแรงให้คู่ควรกับผลผลิตที่ได้มา จะเป็นผู้ที่มีซอมบี้อยู่ในครอบครองเป็นส่วนใหญ่ แต่ถึงแม้เขาจะมีแรงงานทาสชนิดนี้อยู่ก้ไม่ได้หมายความว่า พวกเขาจะอยู่กันอย่างสุขสบายนัก ตรงกันข้ามกลับต้องคอยระวังคู่แข่งหรือศัตรูไม่ให้ดอดเข้ามาสืบความลับ ไม่อย่างนั้นศัตรูอาจจะหาหมอผีที่เก่งฉกาจกว่าคนเดิมมาร่ายเวทใหม่ ให้ซอมบี้ทั้งฝูงหันกลับมาเล่นงานเจ้านายระหว่างทำงานตอนกลางคืนก็เป็นได้

นอกจากซอมบี้พวกนี้แล้ว ยังมีอีกพวกหนึ่งครับ ที่นิยมเรียกกันว่า..โรนิน..เอ๊ย..ซอมบี้พเนจร เป็นผีดิบที่ดันตายไปแบบฉับพลัน เรียกว่าตายไม่รู้ตัวว่างั้นเหอะ พวกนี้ชอบลุกขึ้นมาจากหลุมเอง แล้วก็เที่ยวเดินท่อมๆไปในยามรัติกาล ไม่ทำร้ายใครหรอกครับ พี่แกแค่อยากจะชมโลกอีกสักพักเท่านั้นเอง พออยู่ไปได้สักช่วงหนึ่งเดี๋ยวก็รู้ตัวว่าตายแล้วเอง และพี่แกก็จะกลับหลุมโดยอัติโนมัติ