ผมขอหยิบเรื่องที่ผมคิดว่าน่ากลัวมากเรื่องหนึ่งซึ่งไม่แน่ใจว่าเป็นครั้งแรกหรือเปล่า เหตุเกิดที่บ้านผมเองเมื่อปี 2549 ผมอายุ 14 ปี อยู่ที่ต่างจังหวัดติดแม่น้ำโขง ในตอนนั้นบ้านเพิ่งสร้างเสร็จใหม่ๆ ครอบครัวผมเข้าไปอยู่แล้วแต่ยังตกแต่งไม่เสร็จดี เดิมที่ดินผืนนี้เป็นสวนมะม่วงมีทุกพันธุ์ มีกว่า 40 ต้น จึงต้องตัดเพื่อจะปลุกบ้านเหลือไว้เป็นเพียงบางต้นเอาไว้ประดับสวนและเป็นร่มเงา วันแรกที่เข้าไปอยู่ ตามประเพณีอีสานจะต้องมีการเส้นไหว้เสาเอกของบ้านเป็นเสามุมห้องนอนผมด้วย
ซึ่งก็จะมีธูปเทียนเครื่องคาวหวาน และทานข้าวฉลองเล็กน้อยกับครอบครัวที่หน้าบ้าน อากาศวันนั้นดีมาก เย็นสบายท้องฟ้าโปร่ง หลังจากทานข้าวเสร็จผมก็มองไปที่ห้องนอนผม เห็นมีควันไฟออกมาทางหน้าต่าง ทุกคนตกใจกันใหญ่รีบเข้าไปดับไฟ เฟอร์นิเจอร์ทุกอย่างไหม้หมด
แต่แปลกที่ผนังห้องหน้าต่างประตูไม่มีรอยไหม้เลยมีเพียงรอยดำของควันไฟซึ่งเช็ดออกได้ง่ายมาก พอจัดการเรื่องทุกอย่างเสร็จก็มานั่งพักดูทีวีกัน ประมาณ 5 ทุ่ม ทุกคนกำลังจะเข้านอน ผมก็ได้ยินเสียงเหมือนมีคนเดินอยู่หน้าบ้านเพราะว่าใบมะม่วงที่ร่วงลงมายังไม่ได้กวาดทิ้งเวลามีคนเหยียบก็จะมี แต่ผมไม่ได้เอะใจอะไรเพราะว่าเสียงนั้นได้เงียบหายไป แล้วก็ได้ยินเสียงนั้นอีก คราวนี้ไม่ใช่เสียงคนเดินแล้วครับ เป็นเสียงเหมือนมีอะไรสักอย่างลากใบไม้เป็นทางยาว วนไปวนมาอยู่หน้าบ้าน ผมก็เลยลุกไปดูที่หน้าต่าง แต่ไม่พบเห็นอะไรลดก็ไม่มี ท้องฟ้ายังโปร่ง แสงจันทร์สว่างมาก ยืนมองอยู่นานพี่สาวผมก็เรียกให้ไปนอนเพราะว่าคืนนี้ผมต้องนอนห้องพี่สาว
พอรุ่งเช้าผมกับแม่ก็ออกไปซื้อเฟอร์นิเจอร์มาใหม่ เพื่อที่จะมาแทนชุดที่ไหม้เมื่อคืน ระหว่างทางแม่เล่าว่าเมื่อคืนแม่ฝันแปลกมาก ฝันเห็นงูตัวใหญ่และยาวมาก เลื้อยไปเลื้อยมาแล้วไปขดอยู่ที่จอมปลวกหน้าบ้าน ซึ่งแม่ไปดูเมื่อเช้าก็ไม่เห็นจะมีจอมปลวกนั้นเลย หลังจากซื้อของกันเสร็จก็ช่วยกันทำความสะอาดจัดห้องใหม่เพื่อที่จะได้นอนคืนนี้
พอวันที่สามแม่ก็มาพูดให้ฟังอีกว่าฝันเห็นงูตัวเดิม แต่งูตัวนี้เข้ามาในบ้าน แล้วก็เลื้อยไปขดอยู่ที่หน้าห้องผมตรงเสาเอกของบ้าน ผมตกใจมากว่าทำไมถึงฝันซ้ำกันถึงสองวันซึ่งมันเป็นเรื่องต่อเนื่องกันด้วย แต่ผมก็ไม่ได้พูดถึงเสียงที่ได้ยินเมื่อคืนแรกให้แม่ฟัง พอช่วงบ่ายผมชวนเพื่อนมาเที่ยวที่บ้านคนนึงแล้วก็ชวนนอนด้วย เพื่อนก็ตอบตกลงเพราะว่าจะได้เล่นเกมส์ออนไลน์กัน เล่นไปได้ประมาณตี1กว่าเพื่อนผมก็ขอตัวไปนอนก่อน ผมก็ยังนั่งเล่นต่อซักพักก็ตามไป พอเข้าไปในห้องเพื่อนผมก็หลับแล้วนอนนิ่งเรียกก็ไม่ตื่น ผมก็เลยนอน ตอนนั้นตี 2 เห็นจะได้ ผมยังไม่หลับ จู่ๆก็ได้ยินเสียต้นมะม่วงข้างห้องผมสั่นๆเป็นจังหวะผมก็เลยลุกไปดูผมไม่อยากจะเชื้อสายตา เป็นเงาคนกำลังโหนต้นมะม่วงอยู่ รูปร่วงสูงมากตัวใหญ่
ผมก็ยังเพ่งมองต่อไปเพื่ออยากรู้ว่าเค้าเป็นใคร ซักพักผมได้ยินเสียงเค้าคนนั้น แต่เสียงนั้นมันดังอยู่ข้างหูผม เค้าพูดว่า มะม่วงดกจังขอเก็บไปกินได้มั้ย ผมหยุดอึงอยู่นานเข้าก็พูดขึ้นมาอีกว่า ได้มั้ย ผมก็เลยตอบในใจว่า ตามสบาย ผมขนลุกทั้งตัว แล้วก็ค่อยเดินกลับไปที่เตียงนอน แล้วก็พยายามจะหลับ แต่พอซักพักรู้สึกเหมือนเพื่อนผมที่นอนอยู่ข้างๆตัวเค้าสั่นๆ ผมก็เลยลืมตามอง แล้วผมต้องอึ่งอีกครั้งเมื่อเห็นมีผู้ชาย ผมคิดว่าเป็นเค้าคนนั้นกำลังยืนทับอกของเพื่อนผมอยู่สายตาเค้ามองที่เพื่อนผมแล้วเพื่อนผมก็จ้องเค้าตาแทบจะหลุดออกมา
ผมรีบผลักเค้าออกแต่เหมือนผลักเสาเพราะว่าเค้าไม่สะเทือนเลย ผมรีบวิ่งออกจากห้องไปตามพ่อกับแม่ แม่ก็เลยรีบมาดูเค้าก็ยังยืนทับเพื่อนผมอยู่ไม่ไปไหนแต่แม่เห็นก็รีบถอดสร้อยพระที่แขวนที่คอโยนใส่เพื่อนผม แล้วเค้าคนนั้นก็มองมาที่ผมกับแม่แล้วก็หาไปเลยเพื่อนผมสะดุ้งลุกขึ้นหายใจแรงมากแล้วก็สลบไปหลังจากวันนี้2วันแม่ก็ได้เชิญร่างทรงมาเพื่อมาเชิญดวงวิญญาณนั้นมาเข้าทรง พอเริ่มพิธี วิญญาณดวงนั้นก็มาเข้าทรงแล้วเค้าก็เดิมวนรอบบ้าน แล้วก็มานั่งอยู่ที่เสาเอก หน้าห้องนอนผม
แล้วแม่ก็ถามขึ้นว่า ท่านเป็นใคร เค้าก็พูดขึ้นว่า กูมาจากลาว กูเห็นบ้านหลังนี้ยังว่างไม่มีเจ้าอยู่ กูก็เลยจะอยู่ แต่กูจะไม่อยู่ป่าว กูจะดูแลบ้านให้ด้วย แม่ผมก็ถามอีกว่า แล้วจะอยู่ที่เสาต้นนี้หรือ เค้าก็พูดว่า ไม่.... กูจะอยู่มี่จอมปลวก ผมกับแม่มองหน้ากันเพราะว่าจอมปลวกที่เค้าว่ามันไม่มี แล้วเค้าก็ลุกขึ้นอย่างเร็ว เดินไปที่หน้าบ้านแล้วก็ล้มลงหมดสติไป สักพักร่างทรงก็ค่อยๆลุกขึ้นผมกับแม่ตกใจมาก เพราะว่าเค้ามีจอมปลวกใหญ่มากจริงๆโดยที่ไม่เคยเห็นมีตั้งแต่เริ่มสร้างบ้าน ก็เลยต้องทำพิธีตั้งศาลเจ้าที่ให้ดวงวิญญาณนั้นไป หลังจากนั้นมาก็ไม่ได้เกิดเรื่องร้ายๆขึ้นมาอีกเลย มีแต่ถ้ามีใครมานอนที่บ้านโดยที่เจ้าของหรือคนในบ้านไม่บอกกล่าวก็จะโดนอย่างเพื่อนผมแต่ไม่รุ่นแรงมาก....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น